7 całkowicie niespodziewanych ciekawostek o wiewiórkach

Wiewiórki prowadzą raczej samotniczy tryb życia, trzymając się ściśle swojego terytorium. Naukowcy uważają je za zwierzęta przeważnie aspołeczne. Mimo to wiewiórki gotowe są adoptować osierocone dzieci innych osobników - co wcale nie jest tak powszechnym zachowaniem nawet wśród bardziej „towarzyskich” gatunków.

#2.

Wiewiórka znalazła swoje miejsce w mitologii nordyckiej. Wiewiór Ratatosk miał za zadanie biegać po drzewie życia Yggdrasil i… przekazywać obraźliwe wiadomości pomiędzy wielkim orłem i smokiem ulokowanymi na przeciwległych gałęziach. Zadanie umiarkowanie chlubne, ale w pełni wykorzystujące wrodzone talenty.

#3.

Teraz będzie niesmacznie. Młode wiewiórki załatwiają się tylko do ust swoich matek. Ta specyficzna praktyka ma jednak swoje biologiczne uzasadnienie. Wiewiórcza mama wynosi odchody z daleka od gniazda, pozbywając się wyrazistego zapachu, który mógłby przyciągnąć zainteresowane bezbronną ofiarą drapieżniki.

#4.

Jeśli komuś wydawało się, że mała wiewiórka może niewiele, to był w błędzie. 10 grudnia 1987 roku zaledwie jedna wiewiórka zdołała wyłączyć giełdę NASDAQ na niemal półtorej godziny, udaremniając jakieś 20 milionów transakcji. Jak doszło do tego sabotażu? Wystarczyło, że złośliwa wiewiórka przegryzła się przez przewody, odcinając siedzibie giełdy prąd.

#5.

Duże, sterczące ku górze uszy, nieproporcjonalnie długi ogon oraz nieposkromiony apetyt - to nie jest zwykła wiewiórka. Żyjący w lasach Borneo kistkowiec frędzlouchy zyskał przydomek „wampirzej wiewiórki” nie bez powodu. Obserwowano, jak jeden osobnik jest w stanie wypatroszyć sporego jelenia! Pozory mylą…

#6.

Wiewiórki trudno posądzać o niegodziwości na skalę międzynarodową, wygląda jednak i na to, że zdarzają się wyjątki. W 2007 roku irański wywiad aresztował 14 wiewiórek poruszających się w pasie przygranicznym. Przedstawiciele władz twierdzą, że gryzonie próbowały przemycić zachodni sprzęt szpiegowski, by walczyć z Państwem Islamskim.

#7.

Wiewiórki raczej niechętnie zbliżają się do ludzi. Są płochliwe i przy pierwszej sposobności czmychają na najbliższe drzewo. Ale Mary Krupa, studentka Penn State University, dała się poznać jako „zaklinaczka wiewiórek”. Bojaźliwe zazwyczaj gryzonie lgną do niej, pozwalając się karmić, a nawet… przyozdabiać czapeczkami.

Źródła: 1, 2, 3, 4